Συνέντευξη στο www.mvpublcations.gr
Στα πρώτα λεπτά του εκπληκτικού ντοκιμαντέρ, “The Redeem Team”, που περιγράφει την επαναφορά των ΗΠΑ στην κορυφή του Παγκόσμιου μπάσκετ μετά το κάζο του 2002, του 2004 και του 2006, γίνεται σαφές, εμμέσως ή με ευθύ τρόπο ο ρόλος που έπαιξε η Ελλάδα στην πλήρη αναδόμηση του προγράμματος των Εθνικών ομάδων για τις ΗΠΑ.
Η ήττα από την Ελλάδα, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, ήταν ένα σοκ. Υποτίθεται ότι, στην Ιαπωνία, το 2006, οι ΗΠΑ, έχοντας τον δάσκαλο Σιζέφσκι στον πάγκο, θα παρουσιάζονταν με μεγαλύτερη σοβαρότητα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, Είχαν ταξιδέψει στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιαπωνίας, με στόχο να σβήσουν μία και καλή την άσχημη εικόνα που είχαν παρουσιάσει στις προηγούμενες διοργανώσεις. Υποτίθεται!
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα, του 2006, έχοντας κερδίσει την πληρέστερη εθνική ομάδα των ΗΠΑ των τελευταίων 20 ετών, τοποθέτησε στον ώμο των ιθυνόντων της USA Basketball μία μαϊμού που θα τους σνόδευε για πολλά χρόνια ακόμα.
Ίσως να θυμάστε, το απίστευτο πάθος και το κίνητρο που είχε ο Κόμπι Μπραϊαντ όταν η Redeem Team στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008, ήταν προετομασμένος για να αντιμετωπίσει την Ελλάδα, την ομάδα που είχε ταπεινώσει της εθνική ομάδα της χώρας του δύο χρόνια νωρίτερα.
Τι έγινε όμως, αμέσως μετά την ήττα των ΗΠΑ από την Ελλάδα το 2006; Και τι έγινε πριν…
Ο Μπράιαν Γουίντχορστ, ένας από τους κορυφαίους δημοσιογράφους του ESPN, που παρακολουθεί όχι μόνο το ΝΒΑ, αλλά και τους αγώνες της Εθνικής ομάδας των ΗΠΑ περισσότερο από δύο δεκαετίες, περιγράφει για λογαριασμό της MVPublications, το στόρι που δημιούργησε την ανάγκη για την Redeem Team.
“Εκείνη η ήττα από την Ελλάδα έπαιξε καθολικό ρόλο ώστε να αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα στο πρόγραμμα της USA Baskeball για τις διοργανώσεις του international basketball’ απάντησε ορθά κοφτά ο Μ.Γουίντχορστ στο σχετικό ερώτημα.
“Οι ΗΠΑ είχαν γνωρίσει το σοκ της απώλειας του τίτλου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιντιανάπολις το 2002, ενώ απέτυχαν και δύο χρόνια αργότερα στην Αθήνα, το 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αμέσως μετά, κι ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιαπωνίας, είχαν δηλώσει ανοιχτά και δημόσια ότι θα σεβαστούν το international basketball. Μάλιστα, όταν ανέλαβε ο Μάικ Σιζέφσκι, ήταν το πρώτο πράγμα που είχε πει, ότι πρέπει να σεβαστούν οι ΗΠΑ το διεθνές μπάσκετ. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι το είπε στα λόγια, αλλά δεν το έδειξε στις πράξεις”.
“Στο πρώτο καμπ που διοργανώθηκε για την Εθνική ομάδα των ΗΠΑ στο Λας Βέγκας, ο Σιζέφσκ ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους αν έχει τη διάθεση να παίξει ζώνη στους αγώνες των ΗΠΑ… Και απάντησε ο Σιζέφσκι… “Όσοι με γνωρίζουν, ξέρουν καλά ότι δεν παίζω ζώνη στις ομάδες μου… Πριν κάποιους μήνες είδα ξανά εκείνο το παιχνίδι του 2006… Και οι ΗΠΑ, κόντρα στην Ελλάδα θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν παίξει ζώνη για να αντιμετωπίσουν το pick n roll των Ελλήνων. Αλλά δεν έπαιξε. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο κόουτς Σιζέφσκι, που είχε πει ότι πρέπει οι ΗΠΑ να σεβαστούν το διεθνές μπάσκετ, δεν ήξερε, μετά το ματς, ούτε καν ποια ήταν τα ονόματα των Ελλήνων παικτών. Κι αυτό δεν είναι σεβασμός! Πόσο μάλλον, όταν η Ελλάδα είχε έρθει στην Ιαπωνία για το παγκόσμιο κύπελλο ως πρωταθλήτρια Ευρώπης”
“Αυτό που είχα καταλάβει τότε, ήταν ότι η προσοχή ήταν στραμμένη περισσότερο στην Αργεντινή, την ομάδα που είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Αυτοί ήταν που απασχολούσαν περισσότερο τις ΗΠΑ. Η Ελλάδα όμως έπαιξε καταπληκτικά. Ίσως να έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι στους αγώνες του ομίλου η Ελλάδα είχε χρειαστεί μία μεγάλη ανατροπή για να νικήσει την Αυστραλία, ενώ οι ΗΠΑ, αργότερα, στα νοκ άουτ είχε διαλύσει την Αυστραλία με 30-40 πόντους (113-73). Ήταν μάλλον χαλαροί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ΗΠΑ δε σεβάστηκαν την Ελλάδα σε εκείνο το ματς και το πλήρωσαν πολύ ακριβά. Ξαναβλέποντας το ματς διαπιστώνω ότι πολλά πράγματα συνέβησαν σε εκείνο το ματς. Η Ελλάδα, είναι αλήθεια, ευστόχησε σε μερικά τρελά σουτ. Ήταν μία από τις καλύτερες βραδιές της σε σουτ τριών πόντων στην ιστορία της. Κάποιες επιθέσεις ήταν πραγματικά καταπληκτικές, ένα κέντημα. Υπήρχαν όμως και κάποια σουτ τα οποία ήταν αρκετά τυχερά. Αλλά αυτό είναι λογικό, αφού κόντρα στις ΗΠΑ οι αντίπαλοι βγάζουν συνήθως τον καλύτερο εαυτό τους. Από την άλλη πλευρά οι ΗΠΑ αστόχησαν σε ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό βολών. Έχασαν συνολικά 14. Οπότε το αποτέλεσμα ήρθε λογικά”
“Ο λόγος που οι ΗΠΑ έχασαν τότε ήταν επειδή δε σεβάστηκαν το διεθνές παιχνίδι. Και δεν ήταν μόνο το στυλ μπάσκετ που έπαιξαν. Ήταν και το ρόστερ. Έπρεπε να έχουν διαλέξει ένα ρόστερ που θα είχε δυνατότητα να αμυνθεί απέναντι στις καλύτερες ομάδες του κόσμου. Αντ’ αυτού, επέλεξαν ένα ρόστερ με πολλούς χαμηλούς γκαρντ, και δεν υπήρχε έστω ένας που να έχει το μέγεθος να μαρκάρει τον Παπαλουκά, ο οποίος έκανε ό,τι ήθελε με τη μπάλα στα χέρια. Ακόμα και ο Σιζέφσκι πήρε ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα της καριέρας του. Το επόμενο καλοκαίρι, οι ΗΠΑ έπρεπε να παίξουν για να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες μέσω του FIBA Americas το 2007. Το τουρνουά ήταν να γίνει τη Βενεζουέλα, αλλά μετακινήθηκε στο Λας Βέγκας επειδή η Βενεζουέλα δεν είχε 1.5 εκ. να πληρώσει για τη διογράνωση, Λένε ότι δεν είχαν. Οι ΗΠΑ, πάντως, αν ήθελαν να παίξουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες έπρεπε να κερδίσουν αυτό το τουρνουά. Το πρώτο ματς των ΗΠΑ ήταν με τη Βενεζουέλα. Στην πρώτην επίθεση των αντιπάλων, η ομάδα του Σιζέφσκι έπαιξε ζώνη! Και φυσικά είχαν παραταχθεί με φάουλ ρόστερ. Αυτός που είχε τεράστιο σεβασμό, λόγω κουλτούρας κι εμπειρίας, για το διεθνές μπάσκετ, ήταν ο Κόμπι”.
“Σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι οι ΗΠΑ στην Ιαπωνία το 2006, δεν ένιωσαν ποτέ τον κίνδυνο. Για αυτό και υποτίμησαν την Ελλάδα. Αυτό ήταν μέγα λάθος. Ήταν επικεντρωμένοι μόνο στον εαυτό τους και όχι στον αντίπαλο. Πίστευαν πάντα ότι αν είναι αυτοί καλοί, δε γίνεται να χάσουν από κανέναν. Ήταν πάντα και όλα για τον εαυτό τους. Αυτό το πρόβλημα υπάρχει ακόμα και σήμερα. Νομίζουν ότι στο γήπεδο παρατάσσεται μία ομάδα, όχι δύο. Δεν προετοιμάζονται όπως πρέπει για να παίξουν τα ματς”
“Μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι αυτή η ήττα από την Ελλάδα, στοιχειώνε για χρόνια τις ΗΠΑ. Μπορώ να σου πω όμως, ότι η διαδικασία της αποκατάστασης ξεκίνησε από την επόμενη μέρα κιόλας. ΟΙ ΗΠΑ αναγνώρισαν ότι δεν ευθύνονταν οι διαιτητές, ούτε η Ελλάδα, ούτε κανείς. Στο ματς για το χάλκινο μετάλλιο διέλυσαν την Αργεντινή, δείχνοντας πολύ καλό χαρακτήρα. Εκείνη την ημέρα, έγινε το πρώτο βήμα για όσα ακολούθησαν. Και μετά την ήττα από την Ελλάδα οι ΗΠΑ έμειναν 13 χρόνια αήττητες, μέχρι το παγκόσμιο κύπελλο του 2019.
Με βεβαιότητα μπορώ να πω ότι αυτή η ήττα από την Ελλάδα είχε πονέσει και αποτέλεσε την αιτία για πολλές αλλαγές στο πρόγραμμα και την προσέγγιση. Ακόμα και τα επόμενα χρόνια ο Σιζέφκσι μιλούσε για εκείνη την ήττα. Ακόμα και στην επιλογή του ρόστερ, το μήνυμα από την Ελλάδα έχει ληφθεί. Η επιλογή του ρόστερ γίνεται με γκαρντ που έχουν μέγεθος πια. Όχι όπως στην Σαϊτάμα. Επίσης παίζουν ζώνη πια. Κι αυτό είναι effect της Ελλάδας”.