Ο Ετορε Μεσίνα ήταν μόνο ένας από τους εκλεκτούς στυλοβάτες του βιβλίου “Εκεί που γεννήθηκαν οι Θρύλοι” που εξιστορεί την βιογραφία των πιο σημαντικών ανοιχτών γηπέδων της Ευρώπης…

Ο συγγραφέας του βιβλίου, Γιάννης Σταυρουλάκης, συναντήθηκε για πρώτη φορά από την ημέρα που εκδόθηκε το βιβλίο με τον σπουδαίο Ετορε… Μία συνάντηση γεμάτη νοσταλγία και συναίσθημα… 

Έγραψε ο ίδιος στα social

“Η ζωή είναι ωραία με τις αναμνήσεις και οι δύο Ευρωλίγκες με την Βίρτους θα είναι πάντα μια ωραία εικόνα, μια αποτύπωση αυτού που κάποτε ήταν κανονικότητα στην Μπολόνια. Αναμνήσεις γεμάτες δύναμη και λάμψη που δεν έχουν ξεθωριάσει έπειτα από δύο δεκαετίες στο μυαλό του Έτορε Μεσίνα ενώ το ανοιχτό γήπεδο στο Πάρκο Giardini Margherita θα είναι το αιώνιο καταφύγιο εκείνων των χρόνων που η παλαιότερη πανεπιστημιούπολη της Ευρώπης καθιερώθηκε ως Basket City.

Αυτό το ανοιχτό γήπεδο στη νότια πλευρά του ιστορικού κέντρου της Μπολόνια έχει γεννήσει δεκάδες ιστορίες. Μεταξύ αυτών, το πιο δυνατό standing ovation στην καριέρα του Μεσίνα τον Ιούλιο του 2002, όταν ένωσε τους οπαδούς της Βίρτους και της Φορτιτούντο. Ο Μεσίνα των 37 τίτλων είναι ένας ευγενής άνθρωπος, χωρίς απωθημένα και μοιράστηκε τις ιστορίες του στο Πάρκο στο βιβλίο «Εκεί που γεννήθηκαν οι θρύλοι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις @mvpublications.gr“

Ο Ετορε Μεσίνα, εξιστόρησε ένα μέρος της βιογραφίας του Πάρκου Τζιαρντίνι Μαργκερίτα… Μία βιογραφία, της οποίας μέρος μπορείτε να βρείτε στο απόσπασμα από το βιβλίο “Εκεί που γεννήθηκαν οι θρύλοι”

“Η Βίρτους είναι ο πρώτος λόγος για τον οποίο η Μπολόνια καθιερώθηκε ως Basket City για δεκαετίες, με αποκορύφωμα τα 90s. Ό δεύτερος είναι η Φορτιτούντο. Η αντιπαλότητά τους δεν περιορίζεται σε αθλητικό πλαίσιο, αλλά έχει ταξικό, κοινωνικό και πολιτικό υπόβαθρο. Μάλιστα, όπως λένε με υπερηφάνεια στην πρωτεύουσα της περιφέρειας Εμίλια Ρομάνια στον ιταλικό Βορρά, στο πρώτο κλάμα ενός μωρού στην Μπολόνια το νεογέννητο φωνάζει για τη Βίρτους ή τη Φορτιτούντο!

Η Μπολόνια είναι μια πόλη χωρίς τη γοητεία της Ρώμης και τη φινέτσα του Μιλάνου. Δεν διαθέτει τον ρομαντισμό της Βενε- τίας, ούτε αναδίδει το αναγεννησιακό μυστήριο της Φλωρεντίας, ωστόσο γέννησε το κλασικό μπασκετικό ντέρμπι στη χώρα: από τη μια η αριστοκρατική Βίρτους και από την άλλη η Φορτιτού- ντο, που είχε πιο διευρυμένη λαϊκή βάση. Μια κόντρα, οι απαρ- χές της οποίας τοποθετούνται στα πρώτα χρόνια μετά το τέλος του B ́ Παγκόσμιου Πολέμου, όταν το κτίριο του Χρηματιστηρίου της Μπολόνια και νυν βιβλιοθήκη της πόλης, η περίφημη Σάλα Μπόρσα, φιλοξενούσε αγώνες τα απογεύματα, στήνοντας δυο μπασκέτες και χαράσσοντας αυτοσχέδια τις γραμμές στο δάπεδο. Μια πόλη 400.000 ψυχών, δύο πύργοι στο μέσον της πλατείας Πόρτα Ραβενιάνα και ένα σπορ που αποτελεί κομμάτι της κουλτούρας του τόπου, έστω και αν οι δυο ομάδες έφτασαν κάποια στιγμή στο σημείο να βολοδέρνουν μαζί στη Serie A2.

Η παλαιότερη πανεπιστημιούπολη της Ευρώπης ζει και αναπνέει για το μπάσκετ με έναν ιδιαίτερο τρόπο∙ η αγάπη της για το σπορ καταδεικνύεται όχι μόνο μέσω των δύο πιο ιστορικών οργανισμών της πόλης, αλλά κυρίως από τον τεράστιο αριθμό παικτών και ομάδων που συμμετέχουν στα τουρνουά τα οποία διεξάγονται στα αναρίθμητα ανοιχτά γήπεδα της Μπολόνια. Μια εμπειρία που δεν διδάσκεται, αλλά βιώνεται, όπως συμβαίνει με όλα τα ωραία, τα μεγάλα και τα αληθινά σε αυτή τη ζωή. Πρόκειται για μια μορφή «μπασκετικής δημοκρατίας», καθότι όλοι μπορούν να παίξουν στο τσιμέντο.

Στη νότια πλευρά του ιστορικού κέντρου της Μπολόνια δεσπόζει το Τζιαρντίνι Μαργκερίτα, το μεγαλύτερο πάρκο στην περιοχή, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1879 και απλώνεται σε έκταση που ξεπερνά τα 26 εκτάρια. Στους «Κήπους της Μαρ- γαρίτας», που πήραν το όνομά τους από τη βασίλισσα Μαργαρίτα της Σαβοΐας, ξεχωρίζουν η πανέμορφη λίμνη με το νησάκι στο κέντρο της και ένα playground: ένα ανοιχτό γήπεδο χωμένο ανάμεσα στους πανύψηλους κέδρους του πάρκου, που έχει ενσωματωθεί αρμονικά στο πράσινο τοπίο, ενώ όσοι περνούν από εκεί «πιάνουν» αμέσως τις δονήσεις που εκπέμπει. Το εν λόγω γήπεδο αποτελεί διέξοδο και υποχρέωσε τους Μπολονέζους να προσθέσουν στο λεξιλόγιό τους μια φράση που τους συνοδεύει τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, από τον Ιούνιο ως τα μέσα Ιουλίου∙ «Andiamo ai Giardini», ήτοι «Πάμε στους Κήπους», είναι το συνθηματικό για το ραντεβού στο playground, το οποίο στήθηκε εντελώς τυχαία. Κεφάλαια για την κατασκευή του δεν υπήρχαν, και έτσι ένα μέλος της δημοτικής Αρχής της Μπολόνια πρότεινε να χρησιμοποιηθεί άσφαλτος που προοριζόταν για την επέκταση του περιφερειακού δρόμου. Αυτό ήταν!

Η ιστορία στους «Κήπους» γράφεται από το 1982, αφού περισσότεροι από 2.000 παίκτες, σχεδόν 100 από τη μεγάλη κατηγορία και 250 από τη Serie A2, πάνω από 20 αθλητές με τουλάχιστον μία συμμετοχή στην Εθνική Ιταλίας και τρεις πρώην NBAers έχουν συμμετάσχει στο πιο ξακουστό καλοκαιρινό μπασκετικό event στη χώρα, παίζοντας κόντρα σε αγνώστους. Μπροστά σε εκατοντάδες θεατές, οι οποίοι κάθονταν στην πρασινάδα του πάρκου για να δουν ένα παιχνίδι, να μυρίσουν το ποτισμένο γρασίδι και να ακούσουν τον ήχο της μπάλας που χτυπά στο τσιμέντο, εμφανί- στηκε κάποτε ο Μάικλ «Σούγκαρ» Ρέι Ρίτσαρντσον! Ό άλλοτε NBAer, που ταλαιπωρήθηκε από τα πάθη του και τιμωρήθηκε με ισόβιο αποκλεισμό από τη λίγκα όταν παραβίασε τον νόμο περί απαγορευμένων ουσιών, βρήκε καταφύγιο στη Βίρτους την τριε- τία 1988-1991, σε μια περίοδο η οποία έμεινε γνωστή ως «Sugar- mania». Στα 43 του χρόνια λοιπόν επέστρεψε στους «Κήπους» για να αποδείξει ότι άξιζε μια θέση στο ιταλικό πρωτάθλημα, έστω σε αυτή την ηλικία. Έτσι, 5.000 άνθρωποι στοιβάχτηκαν απ’ άκρου εις άκρον για να τον δουν και να κάνουν «βουτιά» στις αναμνήσεις∙ να περάσουν ξανά μπροστά από τα μάτια τους τα δύο Κύπελλα Ιταλίας και ο τελικός του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1990, όταν ο «Σούγκαρ» σμπαράλιασε την άμυνα της Ρεάλ Μαδρίτης, ανάβοντας τη σπίθα στην Μπολόνια με τον πρώτο εκ των έξι ευρωπαϊ- κών τίτλων στην ιστορία της Βίρτους.

Ό Τζιάνι Κριστοφόρι, δημοσιογράφος της εφημερίδας Il Resto del Carlino, ήταν ο εμπνευστής του τουρνουά που έχει ξεπερά- σει τα όρια του μπάσκετ. Ό σπουδαιότερος Ιταλός ποδηλάτης των τελευταίων χρόνων, ο αξέχαστος Μάρκο Παντάνι, οι διάση- μοι τραγουδιστές Λούτσιο Ντάλα και Τζάνι Μοράντι, ο «μικρός Βούδας» Ρομπέρτο Μπάτζιο μαζί με τους Τζιανλούκα Παλιούκα, Μανόλο Γκαμπιαντίνι και Ροντρίγκο Παλάσιο, η ηθοποιός Άλμπα Παριέτι και οι δήμαρχοι της Μπολόνια βρέθηκαν κατά καιρούς στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν το παιχνίδι και να βιώσουν τις ιστορίες που αυτό γεννά. Από τους πρώτους ανθρώπους που πέρασαν από τους «Κήπους» ήταν ο Μάσιμο Ρίγκι, μετέπειτα πρόεδρος της ιταλικής Volley League, ο οποίος ουδέποτε ξέχασε τις «πορτοκαλί» καταβολές του, καθώς και ο Αντρέα Νικολάι, για τον οποίο η Ρόμα είχε δαπανήσει 13 δισεκατομμύρια ιταλικές λιρέτες προκειμένου να τον αποκτήσει από τη Μοντεκατίνι”. 

Για τη συνέχεια κάντε click εδώ: https://mvpublications.gr/product/ekei-pou-gennithikan-oi-thryloi/